Verslag. “Ik werd een zoetwaterzeiler”: ontmoeting met riviercruiseliefhebbers

Vroeg in de ochtend komt de rivierhaven van Saint-Jean-de-Losne in de Saône-et-Loire tot leven. Sommigen drinken koffie of roken sigaretten op de steiger van hun boot. Anderen gooien hun afval weg. Onderling steken schippers een helpende hand toe en kletsen hartelijk.

Michel Baduel is hier een vaste klant. Hij komt uit Toulouse en vaart alleen in de zomer met zijn boot, de Dageraad . Deze 73-jarige gepensioneerde kocht de boot vijfentwintig jaar geleden.

"Sinds mijn 17e zeil ik veel, op zeilboten, op zee. Tegenwoordig ben ik een zoetwaterzeiler geworden. Rivierzeilen is rustiger , minder sportief. Er zijn geen golven, geen helling (dwarsligging van een schip, n.v.d.)." Hij leeft graag op het ritme van de kanalen. "Het is er rustig, we varen met 6 kilometer per uur. We bezoeken Frankrijk vanaf de tuinkant. Het is de antistressformule voor vakanties."

De zeventiger is lid van de ANPEI (Nationale Vereniging van Binnenvaartschippers), waar hij strijdt tegen de sluiting van kanalen die door gebrek aan onderhoud op een dag onbevaarbaar dreigen te worden. "Door de opwarming van de aarde en de droogte zijn sommige kanalen momenteel gesloten omdat er onvoldoende water is. Dit geldt bijvoorbeeld voor het Canal des Vosges en het kanaal tussen Champagne en Bourgondië. Het Canal du Centre is gesloten tot maart 2026. Om de Noord-Zuidverbinding te realiseren, is het Kanaal van Bourgondië de enige optie die overblijft, en we weten niet hoe lang..."

De Duitse fotograaf Mike B. (63) zeilt al een jaar met zijn vrouw. Hij koos voor deze meer "ontspannen", "langzamere" manier van reizen, "om het wat rustiger aan te doen". Er zitten ook ecologische motieven achter. "De boot is vrij langzaam om wat te besparen. We gebruiken maar één van de twee motoren, dus we verbruiken minder. En daarnaast gaan we zonnepanelen op het schip integreren om wat onafhankelijker te zijn qua elektriciteit."

Fernand Costa, 75, uit Chartres, heeft met zijn vrouw heel Frankrijk en een deel van Europa doorkruist aan boord van zijn boot Maestro . Hij heeft Noord-Nederland, België en Duitsland bezocht.

Een vervoermiddel dat zijn hyperactieve kant kalmeert. "Er is een enorm verschil tussen de wegen van vandaag en de rust van de boot. Het is echt een gemoedstoestand. We hebben de mogelijkheid om landschappen in een fantastisch tempo te verkennen."